Wystawa o historii małżeństwa Witkiewiczów, które trwało od wiosny 1923 roku aż do samobójczej śmierci Witkacego 18 września 1939 r. Prezentowane fotografie w większości wykonane przez Witkiewicza przedstawiają artystyczne portrety Niny oraz wiele sytuacji z ich życia w Zakopanem, podczas wycieczek w Tatry oraz w jej mieszkaniu na Brackiej 23 w Warszawie.

Wystawa prac Krzysztofa Ludwina, malarza, architekta i nauczyciela akademickiego z Krakowa. Ten niezwykły kolorysta, w swych pracach najchętniej sięga po technikę akwareli, w której osiągnął prawdziwe mistrzostwo. Jego prace powstają głównie podczas licznych plenerów malarskich, w których uczestniczy. Takie właśnie prace prezentujemy na wystawie, która w całości poświęcona jest Podhalu - jego pejzażom i architekturze. 

Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem i Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie serdecznie zapraszają na wystawę plenerową studentów krakowskiej ASP.

Mamy przyjemność zaprezentować Państwu osiem wizerunków autorstwa Witkacego. Sześć z nich przedstawia Olgę Wojakową z Machalskich, dwa zaś osoby z nią spokrewnione (jedną z nich jest Maria Machalska-Rudnikowa, jej siostra, drugim jej syn Włodzimierz). Pani Olga, pochodząca z zamożnej ziemiańskiej rodziny, do Zakopanego przeprowadziła się po ślubie. Uroda przyniosła jej m.in. tytuł Miss Zakopanego w 1925 roku, a także zainteresowanie Witkacego.

Od 26 czerwca do 2 października zapraszamy do Galerii Władysława Hasiora na wystawę rzeźb znanego zakopiańskiego rzeźbiarza Grzegorza Pecucha. Na ekspozycji można zobaczyć dzieła ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego, a także z kolekcji prywatnej, w tym także prace nigdy nie prezentowane.

Wystawa mająca na celu przypomnienie sylwetki Andrzeja Gałka (1916-1993), jednej z wielu wybijających się postaci zakopiańskiego środowiska artystycznego. Syn znanego malarza Stanisława Gałka, z wykształcenia był architektem a z zamiłowania malarzem. W swoim dorobku artystycznym posiadał akwarele, głównie o tematyce tatrzańskiej. Najbardziej cenione były jednak jego obrazy na szkle - sceny rodzajowe z Podhala. Właśnie tego typu prace, pochodzące głównie ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego, stanowić będą trzon ekspozycji. Ideą wystawy będzie ponadto przypomnienie realizacji Andrzeja Gałka w zakopiańskiej przestrzeni publicznej.

Wystawa kobierców i tkanin wschodnich zgromadzonych przez Włodzimierza i Jerzego Kulczyckich w latach 1906 - 1965. Kolekcja podarowana została Muzeum Tatrzańskiemu przez Annę Piotrowicz-Kulczycką, wdowę po prof. Jerzym Kulczyckim, i od roku 1981 pokazywana jest cyklicznie w Galerii Sztuki na Kozińcu, filii Muzeum Tatrzańskiego dedykowanej Kulczyckim. Tegoroczna edycja wystawy związana jest z obchodami 35-lecia istnienia Galerii.

Mama, Marcel (a nawet dwóch…), malarstwo, miłość, marzenia i muzyka, modlitwa, melancholia, morze (i może), Morfeusz, Maanam i Munro, a nawet martensy… - to tylko część zbioru niewielkich obrazów Małgorzaty Rosińskiej składających się na obszerną mozaikę znaczeń, która prezentowana jest na wystawie w Muzeum Stylu Zakopiańskiego w willi Koliba.

Koniec świata polegał na tym, że nie było nieba. Nie było nieba! Po niebie został tylko księżyc. I księżyc był wnętrzem świata nie miał nic na zewnątrz. A co kiedyś było ziemią, teraz stanowiło wewnętrzną powierzchnię świata. koniec świata polegał na przejściu od zewnątrz do wewnątrz.

„Wyobraźnię i fantazję należy trenować. Wiem o tym z własnego doświadczenia. Żaden artysta nie znajduje tylko w samym sobie dość energii twórczej i musi być podłączony do akumulatora – tak nazwałem Związek, z tym, co potrafimy dostrzec w zasięgu ręki, wzroku, na codziennej drodze. Dostrzec urodę samotnego drzewa – usłyszeć przejmującą ciszę kamienia. Umieć szczerze zdziwić się różnorodnością form, jakie demonstruje materia wody, i tajemniczym racjonalizmem dostrzeżonym w strukturze kryształu”. Władysław Hasior

Rok 2015, rok dwóch najsławniejszych Witkiewiczów, Stanisława i jego syna Stanisława Ignacego, stał się okazją do poznania genealogii szlacheckiego rodu Witkiewiczów, herbu Nieczuja, którego przedstawiciele znacząco zapisali się w dziejach kultury polskiej, w dziedzinach sztuki, literatury, nauki i oświaty oraz przemysłu XIX i XX wieku.

Jeden z górali, Jędrek Ślimak, powiedział Stanisławowi Witkiewiczowi: „Ten Was Staś to bedzie mędrsy jako Wy!“, a Sabała dodał: „Musi cosik z tego bedzie“. Bez cienia wątpliwości można przyjąć, że Witkacy – artysta o tak wielkim formacie – swój geniusz w znacznej mierze zawdzięczał ojcu. Między innymi o tym opowiada wystawa w Muzeum Tatrzańskim, której kuratorem jest znany witkacolog Stefan Okołowicz.

Ewelina Pęksowa, Zdzisław Walczak i Władysław Walczak Baniecki należą do grona najbardziej znanych i utytułowanych zakopiańskich artystów malujących na szkle, tworzących na przełomie XX i XXI wieku. Ich artystyczna droga miała wiele punktów wspólnych.