To co dziś nazywamy Zakopanem jest pewnym konstruktem, mitem wykreowanym przez tychże właśnie. Muzeum miało za zadanie obserwować, gromadzić i dokumentować to, co w regionie najistotniejsze – przyrodę i kulturę. Dzięki temu powstały niezwykłe kolekcje przyrodnicza, etnograficzna i sztuki, wspierane przez bogatą bibliotekę, archiwum i zasób fotograficzny.

Nie byłoby Zakopanego bez takich osobowości jak Stanisław Ignacy Witkiewicz, który wraz ze swoją żoną Jadwigą są bohaterami wystawy, która powstała w oparciu o zbiory Muzeum Tatrzańskiego.

30 kwietnia 1923 roku Witkacy ożenił się z Jadwigą Unrużanką, wnuczką Juliusza Kossaka. Jeszcze przed ślubem pisał do swojego przyjaciela Bronisława Malinowskiego: „Moja narzeczona jest nie b. ładna, ale b. sympatyczna. Nie kocha mnie wcale, a nawet się jej specjalnie nie podobam. Ale mniejsza o to. Nie posiada żadnych dóbr materialnych, ale rozumie co to jest fantastyczność w życiu i poza życiem. Nie wiem nic co będzie, ale może ta hipoteza jest słuszna. Nie myśl, że dostałem bezika [sic!]. Jestem zupełnie przytomny, ale ślub myślę wziąć po pijanemu albo pod narkozą.” Okoliczności podjęcia decyzji o oświadczeniu się Jadwidze rzeczywiście były dość niezwykłe. Oświadczył się już na drugim spotkaniu, jak wspominała Jadwiga – w gwiaździstą noc, taką jakie tylko w Zakopanem bywają. Stworzyli związek niezwykły – pełen napięć, trudnych momentów, ale także oparty na bezgranicznej szczerości i przyjaźni, o czym może świadczyć obfita korespondencja Witkacego do żony. Artysta, pomimo, iż na stałe mieszkał w Zakopanem, dłuższe okresy spędzał w mieszkaniu żony przy ulicy Brackiej w Warszawie.

Zdjęcia prezentowane na wystawie „Witkacy Vitkac” opowiadają o twórcy z nieco innej perspektywy. Nie pokazują go przy pracy, nie opowiadają o jego sztukach, pismach filozoficznych, o portretach, z których słynął. Powstałe na przestrzeni dziesięciu lat (ok. 1924- 1933) fotografie opowiadają o mężczyźnie i kobiecie, o ludziach z krwi i kości. Bawiących się, śmiejących, spotykających się z przyjaciółmi, spędzających ze sobą czas, chodzących na wycieczki w góry i na spacery po mieście.

Jest to jednocześnie pierwsza wystawa odnosząca się do relacji łączących artystę z żoną, ale także prezentująca miejsca pozostające w ścisłej z nimi relacji.

Kuratorzy: Julita Dembowska, Stefan Okołowicz

Zdjęcia prezentowane na wystawie „Witkacy Vitkac” pochodzą ze zbiorów Archiwum Muzeum Tatrzańskiego.