W twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza wyjątkową i ważną rolę pełniły autoportrety. Były wyrazem pełnego dystansu podejścia artysty do siebie samego, uwidaczniała się w nich najpełniej tak znamienna dla literackiej i malarskiej twórczości Witkacego dwoistość wizerunku człowieka. Witkacy dokonywał w nich rozmaitych transformacji własnego wizerunku, często przy użyciu rozmaitych kostiumów lub rekwizytów. Często były one polem artystycznych eksperymentów malarza, także tych z użyciem narkotyków. Do takich właśnie dzieł należy zakupiony autoportret, wykonany w typie C, który sam artysta określał jako bezcenny, „zbliżony do czystej formy”.

Dzieło nabyte zostało od spadkobierców Modesty Zwolińskiej, która należała do kręgu zakopiańskich przyjaciół Witkacego. Zakupiony Autoportret był opisany i reprodukowany w literaturze poświęconej artyście, eksponowany na wystawach organizowanych przez polskie muzea.
 

Zakup zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu: Dziedzictwo kulturowe. Priorytet: Rozwój instytucji muzealnych. www.mkidn.gov.pl